نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
2 پژوهشکده پسته، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رفسنجان، ایران.
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
پسته که اهمیت اقتصادی زیادی در ایران دارد، به شدت حساس به بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه (معروف به گموز یا انگومک) است. برای ارزیابی اثربخشی قارچکشهای سیستمیک در کنترل این بیماری مخرب، غلظتهای مختلفی از فوزتیل آلومینیوم (Elit®)، فسفونات پتاسیم، متالاکسیل (Ridomil® Gold) و اسید فسفریک در برابر بیمارگرهای اصلی عامل گموز، از جمله Phytophthora citrophthora، P. dreschleri، P. pistaciae و P. cryptogea در شرایط درون شیشهای (in vitro) و در محل (in situ) آزمایش شدند. یافتهها نشان دادند که با افزایش غلظت قارچکشها در محیط کشت، میزان رشد بیمارگر به میزان قابل توجهی کاهش مییابد. در غلظتهای 1120، 320، 80 و 40 میکروگرم در میلیلیتر، به ترتیب، الیت، فسفونات پتاسیم، اسید فسفریک و ریدومیل، رشد بیمارگر را به طور کامل مهار کردند. تمامی قارچکشهای مورد استفاده، باعث کاهش میزان کلونیزاسیون سرشاخهها شدند که از 73 و 100 درصد به ترتیب برای فسفونات با غلظت 320 میکروگرم در میلی لیتر و ریدومیل با غلظت 20 میکروگرم در میلی لیتر متغیر بود. در مایهزنی طوقه نهالهای پسته، توانایی قارچکشها در کاهش کلونیزاسیون قارچ به ترتیب اِلیت، اسید فسفورس، فسفانات و ریدومیل کاهش یافت. این نکته قابل ذکر است که بین قارچکشها با بنیان فسفیتی تفاوتی از نظر آماری در بازدارندگی از کلونیزاسیون طوقه نهالهای پسته مشاهده نگردید. این یافته ها اطلاعات ارزشمندی را برای بررسی بیشتر در مورد مدیریت پوسیدگی طوقه و ریشه در درختان پسته ارائه میدهد.
کلیدواژهها [English]