Evaluation of systemic fungicides for the control of pistachio gummosis disease, caused by Phytophthora spp.

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پژوهشکده پسته، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رفسنجان، ایران.

2 بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

چکیده

Pistachio, which is of great economic importance in Iran, is highly susceptible to crown and root rot disease, also known as gummosis. To evaluate the effectiveness of systemic fungicides in controlling this destructive disease, different concentrations of fosetyl-Al (Elite®), potassium phosphonate, Metalaxyl (Ridomil® Gold), and phosphorous acid were tested against the major causal agents of gummosis, including Phytophthora citrophthora, P. dreschleri, P. pistaciae, and P. cryptogea under in vitro and in situ conditions. The findings revealed a significant increase in inhibition of mycelial growth in concomitant with an increase in concentration of fungicides compared with control. At concentrations of 1120, 320, 80, and 40 µg/ml, Elite, potassium phosphonate, phosphorous acid, and Ridomil, respectively, completely inhibited mycelial growth. All tested fungicides exhibited a reduction in colonization levels on branches, with potassium phosphonate at 320 µg/ml and Ridomil at 20 µg/ml concentrations showing 73% and 100% reduction, respectively. The effectiveness of fungicides in decreasing fungal colonization in the inoculation experiments on pistachio seedlings varied. Specifically, Elite, phosphoric acid, potassium phosphonate, and ridomil exhibited the highest levels of reduction, respectively. However, no significant differences were observed among the fungicide compounds with phosphite structure in inhibiting crown colonization in pistachio seedlings. These findings provide valuable insights for further investigation into the management of crown and root rot in pistachio trees.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

ارزیابی قارچ‌کش‌های سیستمیک در کنترل بیماری گموز پسته، ایجاد شده توسط Phytophthora spp.

نویسندگان [English]

  • Mohammad Moradi 1
  • Seyed Reza Fani 2
  • Rosa Dargahi 1
  • Abbas Farajpour Odrej 1
  • Hamid Alipour 1
  • Hamideh Salmani 1
1 Pistachio Research Center, Horticultural Sciences Research Institute, Agricultural Research, (Education and Extension Organization AREEO), Rafsanjan, Iran.
2 Plant Protection Research Department, Yazd Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Yazd, Iran
چکیده [English]

پسته که اهمیت اقتصادی زیادی در ایران دارد، به شدت حساس به بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه (معروف به گموز یا انگومک) است. برای ارزیابی اثربخشی قارچ‌کش‌های سیستمیک در کنترل این بیماری مخرب، غلظت‌های مختلفی از فوزتیل آلومینیوم (Elit®)، فسفونات پتاسیم، متالاکسیل  (Ridomil® Gold)  و اسید فسفریک در برابر بیمارگرهای اصلی عامل گموز، از جمله Phytophthora citrophthora، P. dreschleri، P. pistaciae و P. cryptogea در شرایط درون شیشه‌ای (in vitro) و در محل (in situ) آزمایش شدند. یافته‌ها نشان دادند که با افزایش غلظت قارچ‌کش‌ها در محیط کشت، میزان رشد بیمارگر به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. در غلظت‌های 1120، 320، 80 و 40 میکروگرم در میلی‌لیتر، به ترتیب، الیت، فسفونات پتاسیم، اسید فسفریک و ریدومیل، رشد بیمارگر را به طور کامل مهار کردند. تمامی قارچ‌کش‌های مورد استفاده، باعث کاهش میزان کلونیزاسیون سرشاخه‌ها شدند که از 73 و 100 درصد به ترتیب برای فسفونات با غلظت 320 میکروگرم در میلی لیتر و ریدومیل با غلظت 20 میکروگرم در میلی لیتر متغیر بود. در مایه‌زنی طوقه نهال‌های پسته، توانایی قارچکش‌ها در کاهش کلونیزاسیون قارچ به ترتیب اِلیت، اسید فسفورس، فسفانات و ریدومیل کاهش ‌یافت. این نکته قابل ذکر است که بین قارچ‌کش‌ها با بنیان فسفیتی تفاوتی از نظر آماری در بازدارندگی از کلونیزاسیون طوقه نهال‌های پسته مشاهده نگردید. این یافته ها اطلاعات ارزشمندی را برای بررسی بیشتر در مورد مدیریت پوسیدگی طوقه و ریشه در درختان پسته ارائه می‌دهد.

کلیدواژه‌ها [English]

  • اسید فسفونیک
  • فوزتیل آلومینیوم
  • فیتوفتورا
  • متالاکسیل
  • مهار شیمیایی

اصل مقاله

  •  

مراجع

Barchietto T, Saindrenan P, Bompeix G, 1989. Characterization of phosphonate uptake in two Phytophthora spp. and its inhibition by phosphate. Archives of Microbiology 151:54–58.
Barchietto T, Saindrenan P, Bompeix G, 1992. Physiological responses of Phytophthora citrophthora to a sub-inhibitory concentration of phosphonate. Pesticide Biochemistry & Physiology 42: 151–166.
Benson DM, Grand LF, 2000. Incidence of Phytophthora root rot of Fraser fir in North Carolina and sensitivity of isolates of Phytophthora cinnamomi to metalaxyl. Plant Disease 84: 661–664.
Boesewinkel HJ, 1976. Storage of fungal cultures in water. Transactions of the British Mycological Society 66(1): 183–185.
Browne GT, Leslie CA, Grant JA, Bhat RG, Schmidt LS, et al., 2015. Resistance to species of Phytophthora identified among clones of Juglans microcarpa × J. regia. HortScience 50(8): 1136–1142.
Cohen Y, Coffey MD, 1986. Systemic fungicides and the control of Oomycetes. Annual Review of Phytopathology 24: 311–338.
Erwin DC, Ribeiro OK, 1996. Phytophthora Diseases Worldwide. APS Press, USA. 562 pp.
Fani SR, Zamanizadeh HR, Mirabolfathy M, 2005. Isolation and identification of the causal agents of root and crown rot of pistachio trees in the Sistan and Baluchistan provinces. Acta Horticulture (ISHS) 726: 647–650.
Fani SR, Moradi M, Mirabolfathy M, 2019. A review of the pistachio gummosis disease. Plant Pathology Science 8(2): 16–30 (In Persian with English abstract).
Fenn ME, Coffey MD, 1984. Studies on the in vitro and in vivo antifungal activity of Fosetyl-Al and phosphorous acid. Phytopathology 74(5): 606–611.
Fenn ME, Coffey MD, 1985. Further evidence for the direct mode of action of fosetyl-Al and phosphorous acid. Phytopathology 75(9): 1064–1068.
Grant BR, Dunstan RH, Griffith JM, Niere JO, Smillie RH, 1990. The mechanism of phosphonic (phosphorous) acid action in Phytophthora. Australasian Plant Pathology 19: 115–121.
Guest DI, Anderson RD, Ford HJ, Philips D, 1994. Long-term control of Phytophthora disease of cocoa using trunk-injected phosphonate. Plant Pathology 43:479–492.
Griffith JM, Akins LA, Grant BR, 1989. Properties of the phosphate and phosphite transport systems of Phytophthora palmivora. Archives of Microbiology 152: 430–436.
Lobato MC, Olivieri FP, Daleo GR, Andreu AB, 2010. Antimicrobial activity of phosphites against different potato pathogens. Journal of Plant Diseases & Protection 117(3): 102–109.
Mbaka1 JN, Wamocho LS, Turoop L, Waiganjo MM, 2009. In vitro growth inhibition of Kenyan Phytophthora cinnamomi isolates by different fungicide formulations. Journal of Applied Biosciences 20: 1159 – 1165.
McGrath MT, 2004. What are Fungicides? The plant health instructor. The American Phytopathological Society 10: 109–115.
McMahon PJ, Purwantara A, Wahab A, Imron M, Lambert S, et al., 2010. Phosphonate applied by trunk injection controls stem canker and decreases Phytophthora pod rot (black pod) incidence in cocoa in Sulawesi. Australasian Plant Pathology 39: 170–175.
Mirabolfathy M, Cooke DE, Duncan JM, Williams NA, Ershad D, et al., 2001. Phytophthora pistaciae sp. nov. and P. melonis: the principal causes of pistachio gummosis in Iran. Mycological Research 105(10): 1166–1175.
Mirabolfathy M, Ershad D, Hejaroud G, 1990. Evaluation of several fungicides in control of crown and root rot of pistachio. Iranian Journal of Plant Pathology 26: 47–56 (In Persian with English abstract).
Moradi M, Masoumi H, 2011. Pistachio crown and root rot. Journal of Iranian Pistachio Association 70: 28-30. (In Persian)
Moradi M, Masoumi H, 2013. Familiarization with gummosis disease or pistachio black sap. Journal of Iranian Pistachio Association 70: 28–30.
Mostowfizadeh-Ghalamfarsa R, Cooke DEL, Banihashemi Z, 2008. Phytophthora parsiana sp. nov., a new high-temperature tolerant species. Mycological Research 112(7): 783–794.
Nemestothy GS, Guest DI, 1990. Phytoalexin accumulation, phenylalanine ammonia lyase activity and ethylene biosynthesis in fosetyl-Al treated resistant and susceptible tobacco cultivars infected with Phytophthora nicotianae var. nicotianae. Physiological & Molecular Plant Pathology 37: 207–219.
Rekanović E, Potočnik I, Milijašević-Marčić S, Stepanović M, Todorović B, et al., 2012. Toxicity of metalaxyl, azoxystrobin, dimethomorph, cymoxanil, zoxamide and mancozeb to Phytophthora infestans isolates from Serbia. Journal of Environmental Science & Health, Part B 47(5): 403–409.
Smillie R, Grant BR, Guest D, 1989. The mode of action of phosphite: evidence for both direct and indirect modes of action on three Phytophthora spp. in plants. Phytopathology 79: 921–926.
Staub TH, Dahmen H, Schwinn FJ, 1978. Biological characterization of uptake and translocation of fungicidal acylalanines in grape and tomato plants. Journal of Plant Diseases & Protection 85: 162–168.
Türkölmez Ş, Derviş S, 2017. Activity of metalaxyl-m+ mancozeb, fosetyl-al, and phosphorous acid against Phytophthora crown and root rot of apricot and cherry caused by Phytophthora palmivora. Plant Protection Science 53(4): 216–225. 
Varadarajan DK, Karthikeyan AS, Matilda PD, Raghothama KG, 2002. Phosphite, an analog of phosphate, suppresses the coordinated expression of genes under phosphate starvation. Plant Physiology 129(3): 1232–1240.
Whiley AW, Hargreaves PA, Pegg KG, Doogan VJ, Ruddle LJ, et al., 1995. Changing sink strengths influence translocation of phosphonate in Avocado (Persea americana Mill.) trees. Australian Journal of Agricultural Research 46: 1079–1990.
پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی
دوره 14، شماره 1
فروردین 1404
صفحه 23-32

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 01 آذر 1402
  • تاریخ بازنگری: 08 مهر 1403
  • تاریخ پذیرش: 09 مهر 1403

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار