کارایی قارچ کش های سیازوفامید و پیراکلواستروبین + دی‌متومورف در کنترل بیماری سفیدک کرکی خیار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

2 مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

چکیده
سفیدک کرکی یکی از مهمترین بیماری‌های خیار است. کارایی قارچ‌کش‌های سیازوفامید (رگنانت® SC 20%) و پیراکلواستروبین + دی­متومورف (پیرادیم® DF 18.7%) در پیش‌گیری از بیماری سفیدک کرکی در آزمایش‌هایی در استان‌های تهران و مازندران در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 10 تیمار و چهار تکرار بررسی شد. تیمارها شامل  غلظت­های 5/0، 6/0 و 75/0 در هزار از قارچ‌کش رگنانت،  غلظت­های 25/0، 3/0 و 35/0 درهزار از قارچ‌کش پیرادیم به عنوان قارچ‌کش‌های هدف، قارچ‌کش‌های فلوپیکولید + پروپاموکارب هیدروکلراید (اینفینیتو® SC 68.75%) دو درهزار و سیازوفامید (رانمن® SC 400 ) 5/0 درهزار به عنوان قارچ‌کش‌های مرجع همراه با شاهدهای آب‌پاشی و بدون آّب‌پاشی بودند. تجزیه واریانس مرکب نشان داد بین تیمارها اختلاف معنی‌داری در سطح 1% وجود دارد ولی بین مکان‌های آزمایش و نیز اثر متقابل تیمار × مکان اختلاف معنی‌دار آماری وجود ندارد. مقایسه مرکب میانگین درصد شدت بیماری تیمارها به روش آزمون چند دامنه‌ای دانکن نشان داد رانمن و اینفینیتو به عنوان قارچ‌کش‌های مرجع و  غلظت 75/0 درهزار قارچ‌کش رگنانت به ترتیب با 1/79، 8/72 و 9/71 درصد اثربخشی نسبت به شاهد محلول‌پاشی با آب بیشترین تأثیر را در کنترل بیماری داشتند. در این مقایسه  غلظت 5/0 درهزار از قارچ‌کش رگنانت و  غلظت­های 25/0 و 3/0 درهزار از قارچ‌کش پیرادیم به ترتیب با 7/46، 7/46 و 2/43 درصد اثربخشی کمترین تأثیر را در بین تیمارهای قارچ‌کش‌های هدف داشتند. بر اساس نتایج این تحقیق،  غلظت­های 6/0 و 75/0 درهزار از قارچ‌کش رگنانت و غلظت 35/0 درهزار از قارچ‌کش پیرادیم با فاصله سمپاشی 10-7 روز،  غلظت­های ترجیحی برای کنترل بیماری هستند.
 

 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Efficacy of Cyazofamid and Pyraclostrobin+ Dimethomorph Fungicides in the Control of Cucumber Downy Mildew

نویسندگان [English]

  • Syed reza Fani 1
  • Hossein Azimi 2
  • Farid Bigi 2
1 Plant Protection Research Department, Yazd Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Yazd, Iran
2 Iranian Research Institute of Plant Protection, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran
چکیده [English]

Abstract
Downy mildew is the most important disease of cucumber. Efficacy of the fungicides Cyazofamid (Regnant® SC 20%) and Pyraclostrobin + Dimethomorph (Pyradim® DF 18.7%), in controlling cucumber downy mildew disease were assessed in Tehran and Mazandaran provinces in a Randomized Complete Block Design (RCBD) with 10 treatments and four replications. Treatments included the Regnant fungicide at three concentrations of 0.5, 0.6 and 0.75 ml/L and the Pyradim fungicide at three concentrationse of 0.25, 0.3 and 0.35 ml/L as target fungicides and Propamocarb hydrochloride + Fluopicolide (Infinito® SC 68.75%) 2ml/L and Cyazofamid (Ranman® SC 400) 0.5 ml/L as standard fungicides including two controls as with and without water spray. The combined Analyses of Variance (ANOVA) revealed a significant diference between treatments at level of 1%, but no significant difference was detected between locations and treatment × location intractions. Means comparison based on Duncan Multiple Range Test revealed that the Ranman® and Infinito® fungicides together with the Regnant at the dose of 0.75 ml/L decreased disease severity by 79.1, 72.8 and 71.9% compared to water spray treatment (control), respectively. On the contrary, the fungicides Regnant at the dose of 0.5 ml/L and Pyradim at the concentrations of 0.25 and 0.3 ml/L decreased disease severity by 46.7, 46.7 and 43.2% showing the lowest efficacy compared to water spray treatment (control), respectively.. Based on the results, the concentrations 0.6 and 0.75 ml/L of the Regnant and the dose of 0.35 ml/L of the Pyradim fungicides are recommended as the proper concentrations for control of the disease with 7-10 days intervals.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Cucurbits
  • Foliar disease
  • Chemical control
  • Pesticide efficacy

مراجع

اعتباریان ح ر، 1387. بیماریهای سبزی و صیفی و روش‌های مبارزه با آنها، انتشارات دانشگاه تهران.
پوزشی‌میاب ب و فانی س ر، 1395. ارزیابی برخی قارچ‌کش‌های رایج در کنترل سفیدک داخلی خیار گلخانه‌ای ناشی از Pseudoperonospora cubensis Rostovzev.، تحقیقات بیماری‌های گیاهی، سال چهارم، شماره 2، صفحه‌های 1 تا 12.
دهقانی ع، رنجبر ا، باقری س و شهریاری د، 1388. تعیین اثر قارچ‌کش‌های مختلف در کنترل بیماری سفیدک کرکی خیار در کشت‌های زیر پلاستیک و گلخانه‌ای، گزارش طرح تحقیقاتی بخش گیاه پزشکی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، مرکز فناوری اطلاعات و اطلاع رسانی کشاورزی، شماره فروست 38387، 35 صفحه.
شهریاری د، نصراصفهانی م و دهقانی ع، 1392. بررسی تکمیلی اثر قارچ‌کش‌های اینفینیتو، ریوس و ریدومیل گلدپلاس در کنترل بیماری سفیدک کرکی خیار در کشت گلخانه‌ای و زیر پلاستیک. گزارش نهایی طرح پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، مرکز فناوری اطلاعات و اطلاع رسانی کشاورزی، شماره فروست 43578، 19 صفحه.
شیخی‌گرجان ع، نجفی ح، عباسی س، صابرفر ف، رشید م و مرادی م، 1396. راهنمای آفت‌کش‌های شیمیایی و ارگانیک ایران. نشر راه‌دان.
عظیمی ح، 1393. اثر کلرتالونیل و فاموکسادون+ سیموکسانیل در کنترل بیماری لکه‌موجی گوجه‌فرنگی در شرایط مزرعه. پژوهش‌های کاربردی در گیاه‌پزشکی، جلد 3 شماره 1، صفحه‌های 35 تا 48.
فانی س ر، شهریاری د، مرادی م، اسمعیل‌زاده حسینی س ع و سرپله ا، 1393. کارایی قارچکش پتاسیم فسفیت (WSL 53%) در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار گلخانه‌ای، Pseudoperonospora cubensis Rostovzev.، آفت‌کش‌ها در علوم گیاهپزشکی، شماره 2 جلد 2، صفحه‌های 83 تا 91.
فانی س ر، مرادی م، اسمعیل‌زاده حسینی س ع، دشتکیان ک. و سرپله ا، 1392. کارایی قارچ‌کش سیازوفامید (SC 400) در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار گلخانه‌ای. آفت‌کش‌ها در علوم کشاورزی جلد 1، شماره 2، صفحه‌های 103-114.
فانی س ر، سرپله ا، نجفی‌نیا م و شهریاری د، 1397. کارایی قارچکش سیازوفامید(SC 10%)  در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار گلخانه‌ای، Pseudoperonospora cubensis، آفت‌کش‌ها در علوم گیاهپزشکی، شماره 1 جلد 7، صفحه‌های 43 تا 54.
Anonymous, 2018. FRAC Code List ©*2018: Fungicides sorted by mode of action (including FRAC Code numbering), http://www.phi-base.org/images/fracCodeList.pdf [Accessed on 12 May 2019]
Cohen Y, Van den Langenberg KM, Wehner TC, Ojiambo PS, Hausbeck M, Quesada-Ocampo LM, Lebeda A, Sierotzki H, Gisi U, 2015. Resurgence of Pseudoperonospora cubensis: The causal agent of cucurbit downy mildew. Phytopathology 105 (7): 998-1012.
Colucci SJ, Holmes GJ, 2010. Downy Mildew of Cucurbits. The Plant Health Instructor. DOI: 10.1094/PHI-I-2010-0825-01
González-Álvarez M, González-Barreiro C, Cancho-Grande B, Simal-Gándara J, 2011. Impact of phytosanitary treatments with fungicides (cyazofamid, famoxadone, mandipropamid and valifenalate) on aroma compounds of Godello white wines. Food Chemistry 131 (3): 826-836.
Matheron ME, Porchas M, 2000. Impact of azoxystrobin, dimethomorph, fluazinam, fosetyl-al, and metalaxyl on growth, sporulation, and zoospore cyst germination of three Phytophthora spp. Plant Disease 84 (4): 454-458.
McGrath MT, 2006. Update on Managing Downy Mildew in Cucurbits. Vegetable MD Online, Long Island Horticultural Research and Extension Center. http://vegetablemdonline.ppath.cornell.edu/NewsArticles/Cuc_Downy.htm#Top [Accessed on 5 September 2019]
Li M, Liu CL, Li L, Yang H, Li ZN, Zhang H, Li Z, M. 2010. Design, synthesis and biological activities of new strobilurin derivatives containing substituted pyrazoles. Pest Management Science 66 (1): 107-112.
Mitani S, Araki S, Matsuo N, Kamblin P, 1998. IKF-916 - A novel systemic fungicide for the control of Oomycetes plant diseases, p. 351-358. The 1998 Brighton Conference Pests and Diseases. Brighton, UK.
Mitani S, Araki S, Yamaguchi T, Takii Y, Ohshima T, Matsuo N, 2001. Antifungal activity of the novel fungicide cyazofamid against Phytophthora infestans and other plant pathogenic fungi in Vitro. Pesticide Biochemistry and Physiology 70 (2): 92-99.
Mitani S, Araki S, Yamaguchi T, Takii Y, Ohshima T, Matsuo N, 2002. Biological properties of the novel fungicide cyazofamid against Phytophthora infestans on tomato and Pseudoperonospora cubensis on cucumber. Pest Management Science 58 (2): 139-145.
Rebollaralviter A, Madden LV, Ellis MA, 2007. Pre- and post-infection activity of azoxystrobin, pyraclostrobin, mefenoxam, and phosphite against leather rot of strawberry, caused by Phytophthora cactorum. Plant Dis. 91 (5): 559-564.
Thomas C, Indaba T, Cohen Y, 1987. Physiological and specialization in Pseudoperonospora cubensis. Phytopathology 77: 1621-1624
پژوهش های کاربردی در گیاهپزشکی
دوره 9، شماره 2
شهریور 1399
صفحه 89-97

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 29 شهریور 1399
  • تاریخ پذیرش: 29 شهریور 1399

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار